แม่เรียกลูกๆมาตรวจเล็บในวันเสาร์ แล้วก็นั่งตัดๆ ไป
-ลูกชายถามว่า ทำไมเล็บต้องยาวออกมาตลอดเลย
แม่นั่งยิ้ม เล็บก็เหมือนผม นั่นแหละ ยาวออกมาเรื่อยๆต้องคอยตัดให้สั้น ไม่งั้นเชื้อโรคจะไปซ่อนอยู่ พอหยิบอะไรเข้าปาก มันจะเข้าปากไปด้วยทำให้ป่วย จบ
-ลูุกสาวถามว่า ทำไมแม่ยังตัดเล็บให้หนูอีกคะ หนูตัดเล็บเองได้แล้ว หนูโตแล้วนะคะคุณแม่
แม่นั่งยิ้ม "แม่ยังตัดให้หนู เพราะว่าแม่ยังอยู่กับหนู และดีแล้วที่หนูตัดเล็บของหนูเองได้ วันนึงที่แม่ไม่อยู่หนูจะได้ทำเอง คนเป็นแม่ทุกคน ยังอยากทำโน่นทำนี่ให้ลูกอยู่เสมอไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหนก็ตาม
วันนึงหนูมีลูก หนูจะเป็นอย่างแม่เหมือนกัน ลูกสาวตอบว่า ไม่นะ หนูจะให้เค้าตัดเล็บเอง (แม่ไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มๆ แต่ในใจคิดว่า เมื่อวันนั้นมาถึงจริงๆ แล้วแม่ยังอยู่ แม่จะคอยดูเอง )
คุณตาทุกวันนี้ยังชอบคดข้าว รินน้ำ เตรียมไว้ให้แม่อยู่เลย บางวันยังเดินไปตลาดซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋มาไว้ให้แม่ด้วย บางครั้งแค่พูดว่าปวดหัว ก็เดินหายไปพักนึงกลับมาพร้อมยาพาราสองเม็ดกับน้ำหนึ่งแก้ว บางครั้งไม่พูดอะไร แต่ไอแค่กๆ ตาก็กลับมาพร้อม ยาแก้ไอตาตะขาบ 5 ตัว กับชวนป๋วยปี่แป่กอ ตราลูกกตัญญู(พ่อน่าจะสื่ออะไรสักอย่าง 555).
แม่ได้มรดกนี้มาจากคุณตา แม่ก็ต้องส่งต่อให้ลูก และแม่ไม่เชื่อว่า หลานๆแม่จะไม่ได้
คนเป็นพ่อแม่ เค้าเป็นกันตลอดชีวิต คนยังไม่เป็นเค้าไม่รู้หรอก วันนึงลูกจะเข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น