บางทีเราอยู่กับลูกทุกวัน แต่บางครั้งก็รู้สึกเหมือนไกลกัน บางครั้ง เราคิดว่าเข้าใจลูก บางครั้งเราคิดว่าลูกไม่เข้าใจเรา
แม่บางท่านเป็นแม่บ้าน แม่บางท่านทำงานออฟฟิต ลูกอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง ย่ายาย หรือไปเรียนหนังสือแล้วก็ตาม
วันนี้อยากให้คุณลองไปหากระดาษ มาสักแผ่น เขียนความรู้สึกถึงลูกคุณลงไป คำว่ารักของคุณ คำขอโทษของคุณ คำชมเชยของคุณ คำขอบคุณของคุณ บอกมันออกมาเป็นตัวหนังสือ
ลองเขียนเล่าถึงนาทีแรกที่คุณรู้จักกับเขา นาทีแรกที่คุณเห็นหน้าเค้า ความรู้สึกต่างๆที่คุณมีต่อลูก อะไรที่คุณอยากให้เค้ารู้ เขียนลงไป ภาพแรกที่คุณมี(อาจเป็นภาพจากมอนิเตอร์เมื่อครั้งไปอัลตร้าซาวน์ตอนท้องได้ 4 เดือน อะไรก็ได้ ที่คุณอยากเขียน อยากใส่ลงไป
หาซองจดหมาย มาจ่าหน้าซองถึงลูกคุณ ด.ช. ด.ญ. อะไร ส่งไปที่บ้านคุณนั่นแหละ
ที่บ้านคุณมีกล่องรับจดหมายกันหรือยังล่ะ ถ้ายังก็ไปหาซื้อ ที่ไปรษณีย์ก็มี home pro ก้อมีนะ
เด็กๆเค้าตื่นเต้นมาก กับจดหมายฉบับแรกของพ่อแม่ แม้คุณจะต้องเป็นคนอ่านก็ตาม จำได้ว่า เมื่อคราวที่เขียนถึงลูกฉบับแรก ตัวเองอ่านก็ร้องไห้ ลูกฟังก็ร้องไห้ แต่ตอนนี้ลูกอ่านเองได้แล้ว เค้าเก็บมันไว้ในกล่องอย่างดี และ เขียนจดหมายตอบแม่เป็นแล้วด้วย
ชอบกิจกรรมนี้มาก มันเลยถูกบรรจุไว้ในกิจกรรมในโครงการโรงเรียนพ่อแม่ด้วย อบอุ่นและมีคุณค่า วันนึงเราอาจไม่ได้อยู่กับลูก แต่ถ้อยคำในจดหมายเหล่านี้จะยังอยู่
ไม่ค่อยเชื่อใจเทคโนโลยี เลยไม่แนะนำให้ส่งอีเมลล์ และคุณค่ามันต่างกัน
เวลาลูกเลิกเรียนแล้ว เดินไปส่องในตู้จดหมาย แอบยิ้มในใจ ไม่ค่อยมีใครทำอย่างนี้กันแล้ว แต่เราอยากทำ ตอนเด็กๆ เราทำเพราะพ่อเราอยู่ต่างจังหวัด จดจำคุณค่านั้นได้ มันมีความหมายสำหรับชีวิตที่เติบโตขึ้นมานี้ ลองมาทำกับลูก เห็นเค้ามีความสุข แค่ลูกอ่านในใจ แต่เค้าอ่านจบแล้วมากอดแบ้วมาบอกหนูรักแม่นะ คุณก็จะน้ำตาไหลแล้ว อย่างเก็บช่วงเวลาแห่งความสุขให้มากที่สุดเท่าที่จะมีเวลาทำ
อยากให้คุณลองทำ ความสุขที่เราควรจะได้มีร่วมกัน
ขอบคุณทุกๆคนนะคะ ที่เข้ามาติดตาม มีอะไรดีๆ จะเอามาแบ่งปันกันไป เลี้ยงลูกไปด้วยกันนะคะ ช่วยกันแนะนำ และตักเตือนภัยให้กัน
แค่คำขอบคุณคำเล็กๆ ก็เป็นกำลังใจให้อยากทำสิ่งดีๆต่อไป
ขอบคุณจากใจค่ะ
เหมือนเดิมทุกวัน
เช้าวันไปทำงาน วันไปโรงเรียน เป็นเวลารีบเร่ง ไหนจะอาหารเช้า ไหนจะอาบน้าแต่ตัวเจ้าตัวเล็กไปเรียน
ภารกิจอันเป็นกิจวัตร เหมือนเดิมทุกวัน อย่าปล่อยให้วุ่นวายทุกวัน คอยวิ่งหาโน่นหานี่กันทุกเช้า ทำให้อารมณ์บูด พ่อแม่ก็บ่น ลูกก็เบื่อ
ชุดนักเรียนของลูก ควรจัดให้ครบเซตของแต่ละวันไว้ แบบยกไม้แขวนมา ได้มาทั้งหมด ทุกรายการ ไม้แขวนหนีบกระโปรง/กางเกง สวมทับไว้ด้วยเสื้อนักเรียน มีเอี๊ยมก็เอามาแขวนทับไว้ด้วย ถ้าเด็กใส่เสื้อทับก็เอาตรงคอเสื้อแขวนไว้บนหัวไม้แขวนเสื้อ(เพราะต้องหยิบเป็นชิ้นแรก) พับถุงเท้าใส่ไว้เลยในกระเป๋ากระโปรง พับกางเกงในใส่ไว้ในกระเป๋าหน้าเอี๋ยมหรือกระเป๋าเสื้อ
ทำแบบนี้ เด็กๆก็จะจัดการกับตัวเองได้ ไม่ต้องคอยร้องหาแม่อยู่ทุกเช้า ว่าไอ้โน่นไอ้นี่อยู่ไหน ทำไว้ให้ครบทั้งสัปดาห์ เรียงเสื้อผ้าไว้ตามวันที่ใส่ แบบ1-5 ให้เป็นระเบียบ พอทำไปสักพัก ลูกก็จัดเตรียมไว้แบบนี้ได้เอง ถึงวันเสาร์หรืออาทิตย์ เค้าก็จะมานั่งพับถุงเท้าไล่ใส่ไปตามกางเกง กระโปรง พับกางเกงในกระเป๋าเสื้อ แขวนเสื้อทับบนหัวไม้แขวน เรียงวันไว้ของเค้าได้เอง เพราะทำทุกวัน ใส่ทุกวัน เกิดเป็นวินัย มีระเบียบ เช้าๆก็ไม่ต้องมาบ่นเหมือนหมีกินผึ้ง ให้ทั้งลูกทั้งแม่หน้างอกัน
ไม่ต้องสาย ไปเรียนไปทำงานกันอย่างมีความสุข ถึงแม้คุณพ่อคุณแม่ไปทำงานเช้ากว่า ออกก่อนลูกตื่น หรือไปไหนๆ ปู่ย่าตายาย หรือใครๆ ก็ดูแลต่อได้ ไม่ต้องมาสาละวนหาว่าอะไรเก็บที่ไหน ง่าย
Credit ภาพ โรงเรียนอนุบาลเชาวน์ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น